معنی گوی باختن در لغت نامه دهخدا

چیزی را که بر آن گرو بسته اند به حریف باختن. مغلوب شدن در بازی. مغلوب شدن در شرط: و بوصیت دعاگوی هرگز بگرو (شطرنج) نبازد تا قمار نشود و کراهیت شرع لازم نیاید. (راحهالصدور راوندی).
چه خواهی ز چندین سر انداختن
بدین گوی تا کی گرو باختن.
نظامی.
، گرو گذاشتن: تا بتوانی گرو مباز. (قابوسنامه)

لغت نامه دهخدا

هوس باختن

(اَ کَ دَ)

هوس بازی کردن. در پی هوس رفتن:
هیچکس عیب هوس باختن ما نکند
مگر آن کس که به دام هوسی افتاده ست.
سعدی.
نشاید هوس باختن با گلی
که هر بامدادش بود بلبلی.
سعدی

لغت نامه دهخدا

موی بافتن

(صَ کَ دَ)

به هم پیچیدن لاغهای مو. مو بافتن. بافتن موی سر یا هر مویی دیگر. (از یادداشت مؤلف). تعکیف. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

رو باختن

(تَ کَ دَ)

از سخنی که برشخصی گفته میشود خجل و شرمنده شدن. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گوی بستن

(سَ زَ دَ)

به معنی گوی بستن صیاد است تا خود را درآن جهت گرفتن شکار پنهان نماید. (یادداشت مؤلف)